14 Kosanangrih, ulun ijo muhi jubahoh nyiring borasih, nyiring iro dahpothak, kuman bua tahkan pu'un pombolum, tutang nyolong nokuh lowu rih nguha bauntukang lowuoh.
Mahka Yesus nuhtui sino hino, ‘‘Tu'u-tu'u morong auh-Ku tuh: AHKU TUH BAUNTUKANG BAGI TOBIRI.
AHKU TUH BAUNTUKANG. Iai ijo nyolong nguha Ahku ahkan solamat; io soluka, nyolong tutang ngondahpot ukuioh.
‘‘Amat ihkam ngasihoh Ahku, ihkam ahkan molalusoh poretah-poretah-Ku.
Yesus mutah, ‘‘AHKU TUH JALAN AHKAN NGOSONO POHOTALA TUTANG NGONDAHPOT POMBOLUM. EAM ARO IHCOBEHTI KA DAHPOT LOMBUT NOKUH AMAI AMAT EAM NOKALOU AHKU.
Yakub, amai tahtu ajuh ihkai, nonga ihkai sumur tuh. Io bongoi ngomin danum korihoh tahkan ohtoi; kodorih hino anak-anakoh tutang ohcin-ohcin konombolumoh. Inon Tuan ngohu, Tuan hajo tahkan Yakub?’’
Tului nihtoi poroturan sunat, ata'ai eam nihtoioh koduo-duooh, sama-sama eam anai rimai ino-inon. Ijo mbahtang io rih numbun poretah-poretah Pohotala.
Tahpi, bua-buah! Ara nyiring nyolung, ijo ulun bohkon monjadi bodusa – kotului koyahkinanoh jaha ba'as – kobain tului Konduang bebas nguan inon iou.
Kuwoh ahku eam bohak ngomin oruh'ku ijo Kristen homboh ahku aang ponomuoi'ku, kolou ijo konuan bain konduang-konduang Tuhan Yesus, tutang bain rasul-rasul bohkonoh, totame Petrus?
Kobain amat ihto ius hihco umba Kristus Yesus, hal numbun ata'ai eam numbun poroturan sunat, eam monjadi soal hino. Ijo boguna tihkasrih porocaya umba Kristus, tutang orih korinah aang kasih ihto umba ulun bohkon.
Paring ulun ijo anai koporocaya tuh toharep Kristus, monjaga aropoh, mangat tu'u-tu'u borasih, borasih tahkan dusa sama kolou Kristus ka'a borasih.
Tului mongasih Pohotala rimai te'et ahkan poretah-poretah-Oh. Tutang poretah-poretah-Oh eamrih bahat ahkan ihto,
Ia-iai dahpot ngonih, hondakrih nohtoani inon ijo tonuhtui bain Roh Pohotala ahkan ukup-ukup! Iro ijo manang, ahkan Ahku ngijin kuman bua tahkan bahtang pombolum ijo tumbu ang Pombulan Pohotala.’’
Dinding kota lowu rih hokodilingoh isung hajo, umba duo balas bauntukang, tutang konindoi bain duo balas molehkat. Aang bauntukang-bauntukang lowu rih anai tonyurat aran-aran duo-balas lihit Israel.
Tahpi ulun ijo nguan hal-hal ijo kojilo-jilok, ata'ai ulun ijo pobula – pandakoh inon ka ijo pali, samasino eam ahkan nyolong nokuh luwangoh. Ijo ahkan nyolong tihkas ulun ijo araioh tonyurat luwang Surat Ulun Bolum, buhku Anak Tobiri rih.
Ang beteng-beteng jalan ijo ang lowu rih. Ang saran sungoi rih, aang hososilaoh, anai pu'un tohasak pombolum, ijo mua duo balas tikat ihcotoun, yorih sino tikat ihcobulan. Dauioh hapa ahkan ngopios uhtus-uhtus.
‘‘Nohtoani tuh!’’ hion Yesus, ‘‘Ahku ahkan bojoin lombut. Sanangmangat ulun ijo mote'etoh auh-auh tujum luwang surat tuh!’’
‘‘Ahku eam kota'an, Tuan, Tuan bongon ijo ta'an,’’ mutah'ku. Mahka io nuhtui umba ahku, ‘‘Tuhrih ulun-ulun ijo jari hawui solamat nguha wayah konoporos ijo hebat. Iro jari muhi jubah iro tutang napaoh monjadi puhti umba dahan Anak Tobiri rih.