37 Kotului luwang Surat Borasih tonyurat, ‘‘Tihkas honjulu iou hino mahka Io ijo ahkan lombut rih, ahkan bojoin lombut; Io eam ahkan nguhu-nguhut polombut-Oh.
“Amairih ulun ijo ahkan lombut numbun bowot Pohotala, ata'ai harusrih ihkai ngindoi ulun bohkon?”
Porocayarih: Io ahkan jeleng ndohop porokaran iro! Tahpi amat Anak Ulun lombut, inon magun anai tonyombang ulun ijo porocaya umba-Oh Io ang tana tuh?’’
Hondakrih paring ulun duon nohto sikap'kam ijo pios ahtoi. Tului eam tahi hino Tuhan ahkan lombut.
Hondakrih ihto tohtap hopuhpung hombo-homboh, tutang ara langak kolou ulun bohkon. Ihto justru harus labih te'et, saling komba'as, bain ihto ta'an ijo eam tahi hino Tuhan ahkan lombut.
Tahpi konduang-konduang'ku, ihco hal tuh ararih ihkam nolingouoh ijo aang topahjah Tuhan, ihco ondou eam aro kobohkoi umba sokuhjan toun – koduo-duooh sama iou bagi-Oh.
Tuhan eam borahkah nonga inon ijo jari tonobowot-Oh, oluka anai ihco ngohu kolourih. Sobalikoh Io sabar toharep'kam, kotului Io eam kani ihcobehti ka rusak. Io jolik mangat paring ulun hubah tahkan dusai-dusaioh.
Io ijo mborihtaoh paring borihta tuh homouh, ‘‘Morong, Ahku ahkan bojoin lombut!’’ Amen! Lombut iou o Tuhan Yesus!