7 И аф сембе Авраамонь эзда шачфне тейнза афкуксонь итть, но Шкайсь мярьгсь Авраамонди: «Исааконь эзда шачфне лемдевихть тейть уноконь-унококс».
и тяда арьсе идемс прянтень валса: "Минь аляньке – Авраам". Корхтан тейнть: Шкайсь машты тиемс ня кефнень эзда Авраамонди итть.
Козя алясь мярьгсь: "Аф, Авраам аляй! Молендяряй тейст кивок кулофнень эзда, синь шарфтыхть Шкайти".
Эсь тевсонт няфтесть Шкайти шарфтомантень, и тяда арьсе идемс прянтень валса: "Минь аляньке – Авраам". Корхтан тейнть: Шкайсь машты тиемс ня кефнень эзда Авраамонди итть.
Каршезонза мярьгсть: «Минь Авраамонь уноконь-уноконзотама и мзярдовок киндинге урекс ашеме уленде; мес ина Тон корхтат: "Мянттяда воляс"?»
Уре авать шабац шачсь кода шачендыхть сембе шабатне, а волястонь авать эзда шачись шачсь Шкаень надияфтомать коряс.
Миньге, кемай ялгат, стама иттяма, конат Исааконь лаца шачсть надияфтомать коряс.
Вдь афкуксонь керфне – тя минь, сяс мес минь сюконятама-покоттяма Шкайти Иняру Ваймопожфса, шнафттама пря Христос Иисусса и аф надиятама ломанень обуцятнень лангс.
конань колга ульсь азф: «Исааконь эзда шачи-касы тонь юромце».