1 «Тяда суденда, эста тиньге аф ульхтяда судендафт;
сяс мес кодама судса судендатада, Шкайсь стама судса тиньге судендатядязь. И кодама унксса ункстатада, стама унксса тиньге ункстатядязь.
Шамафксонь канни! Васенда таргак шочкть эсь сельмостот, и эста няйсак, кода таргамс ялгацень сельмоста сардть.
«Тяда суденда, и тиньге аф ульхтяда судендафт; тяда муворгофне киньге, тиньге аф ульхтяда муворгофтфт; ноляда ломанень шумот, тиньге шумонте нолдави.
Кода тон няйсак сардть кемай ялгацень сельмоса, но аф няйсак шочкть эсь сельмосот?
А мзярда тага ушедсть Сонь кизефнемонза, Сон кеподезе прянц и азозе тейст: «Кие ёткстонт пежефтома, ся катк васенцекс ёрдай авать лангс кев».
Кемай ялгане! Аф сембе арседа тонафтыкс. Вдь тинь содасать: минь, тонафтыхнень, судендасамазь нинге сяда кемоста.