74 Эста Пётр кармась варама Шкайть лемонц кунцезь: «Мон аф содаса Тя Ломанть». Тяса моразевсь атёкшсь,
И тяда пеле ронгонь машфтыда, тейст аф токави тинь ваймонте; а пеледа Сянь эзда, кона машты ваймотьке и ронгтьке юмафтомс-арафтомс адса.
«Видеста корхтан тейть, – мярьгсь тейнза Иисус, – тя веня атёкшсь аф кенери моразевомс, кода тон колмоксть потат Монь эздон».
Аф лама пингта меле Пёторонди нажядсть тоса ащихне и мярьгсть тейнза: «Видекс тон эздост фкясят, тя шарьхкодеви корхтамаценьге коряс».
и Пётр лятфтазень Иисусонь валонзон: «Атёкшсь аф кенери моразевомс, кода тон колмоксть потат Монь эздон». Сон лиссь и ризфта пяшксе седиса аварьгодсь.
Сембе ювадсть каршезонза: «Катк Сонь вероц ули минь лангсонк и минь шабаньконь лангса!»
Иисус корхтай тейнза: «Видеста корхтан тейть: тячи, тя веня, атёкшсь омбоцеда аф кенери моразевомс, кода тон колмоксть потат Монь эздон».
Но Пётр сёпозь мярьгсь: «Аф содаса и аф шарьхкодьса, мезе тон корхтат», и лиссь тоста ингольце пирьфти; и моразевсь атёкшсь.
Но Пётр мярьгсь ся ломанти: «Мон аф содаса, мезе тон корхтат». Ся ёткть, мзярда сон нинге корхтась, моразевсь атякшсь.
Пётр тага сёпсь; и ся пингть моразевсь атякшсь.
ялганень – фкя веронь ломаннень инкса! Сяда пароль эстейне улемс вастозост сюдофокс и Христость эзда явфокс.
Кие аф кельгсы Азорть, улеза сюдоф! Мара́н-афа́! – Минь Азороньке сась!
Кинь кельгса, сянь пежензон лихтьсайне лангти и сюцеса-тонафтса сонь. Сяс ульхть виень путыкс и кадыть пежетнень!