8 А тинь тяда мярьгонде лемнемс эсь прянтень тонафтыкс, сяс мес тонафтыенте фкя – Христоссь, а фкя-фкянди тинь сембе – браттада.
тонафнити саты, кда сон ули тонафтыенц лаца, и покодити, кда сон ули азоронц лаца. Кда кудазорть лемнесазь Веельзевулкс, эста нинге сяда пяк тяфта мярьгихть кудстоннензон колга».
Мзярда сон нинге корхтась, валдтонга валда ковол тавадозень синь. Коволста кулевсь вайгяль: «Тя Монь кельгома Цёразе, Монь кенярдема вастозе. Кулхцондость Сонь!»
Вятикска катк аф лемнетядязь тинь, сяс мес тинь вятиенте фкя – Христоссь.
кельгсазь мишендема-рамсема вастова шумбракснема-шнама валонь кочксемать, и мзярда ломаттне лемнесазь: "Тонафтыеньке!"
Эста Иуда, конац ёразе Сонь мимс, кизефнесы: «Тонафты, тя аф монан?» Иисус каршезонза мярьгсь: «Тон тянь азыть».
Иуда эстокиге нажядсь Иисусонди и мярьгсь: «Шумбрат, Тонафты!» И палазе Сонь.
Иисус кизефтезе: «Мезе мяльце тифтемс кядьстон?» Сокорсь мярьгсь Тейнза: «Тонафты! Панжить сельмонень».
Пётр лятфтазе, мезе ульсь тяда инголе, мярьгсь: «Тонафты! Ватт! Смоква шуфтсь, конань Тон сюдыть, коськсь!»
Иуда сась, эстокиге маладсь Иисусонди и мярьгсь: «Тонафты!», и палазе Сонь.
Ся пингоня Пётр мярьгсь Иисусти: «Тонафты! Кодань пара тейнек тяса. Эрь тихтяма колма кошт: фкять Тейть, фкять Моисеенди и фкять Илиянди».
Но Мон озондонь тонь инксот, афоль юма тонь кемамаце. И меле, мзярда тон мрдат Тейне, кемокстайть эсь кемай ялгатнень».
Иисус шарфтсь и няезе – сят молихть мельганза, и кизефтезень: «Мезе тейнть эряви?» Синь каршезонза мярьгсть: «Равви, – лиякс мярьгомс: тонафты, – коса эрят?»
Нафанаил пшкядсь Тейнза: «Равви! Тон – Шкайть Цёрацат, Тон – Израильть Оцязороцат».
Тонафниенза мярьгсть Тейнза: «Равви! Аф кунара еврейхне ёрадязь шавомс кевса, и Тон тага молят тоза?»
Иисус корхтай тейнза: «Мария!» Мария шарфтсь ширезонза и мярьги Тейнза еврейкс: «Раввуни!», тя валсь шарьхкодеви кода «Тонафты!»
И вов сон сась Иисусти веть и мярьгсь: «Равви! Минь содасаськ, Тон Шкайть эзда кучф тонафтыят. Вдь тяфтама тяштькст, кодапт Тон тиендят, киндинге аф тиевихть, аф улендяряй мархтонза Шкайсь».
Синь састь Иоаннонь ширес и мярьгсть тейнза: «Равви! Ся, кона ульсь мархтот Иорданть тона ширеса и конань колга тон азондоть, вага Сон кстиндай, и сембе молихть Тейнза».
Сяка пингть тонафнихне эняльдсть Иисусти: «Равви! Ярхцак».
Мзярда музь Сонь эрьхкть тона пяльде, мярьгсть Тейнза: «Равви! Мзярда сать тяза?»
Тонафниенза кизефтезь Иисусонь: «Равви! Мес сон шачсь сокорста? Кие прашендсь пежес, сон сонць али тядянза-алянза?»
Но аф сяс, бта минь ёратама азорондамс тинь кемамантень лангса. Аф! Тинь кемоста ащетяда кемамасонт, а минь мяленьке аньцек лездомс тейнть мумс кеняртьксонтень.
Вдь минь аф эсь колганк пачфнетяма куля, а Христос Иисусонь колга: Сон Азорсь, а минь тинь покодиенте Иисусонь инкса.
конань эзда ушедсь эрь кода юромсь менельса и мода лангса.
Тяни сон тейть ули аф кода ни уре ломань, а уреть коряс сяда питникс, кода кельгома кемай ялга. Сон тейне пяк кельговикс, а конашкава кельговикс эста сон ули тейть, кода ломань и кода Азорти кемай ялга.
Кемай ялгане! Аф сембе арседа тонафтыкс. Вдь тинь содасать: минь, тонафтыхнень, судендасамазь нинге сяда кемоста.
Тяда азоронда тейнть максф ломаттнень лангса, но уледа тейст цебярь кепотьксокс.
Мон, Иоанн, тинь кемай ялганте, явса мархтонт Иисус Христосонь маятаманц, оцязорксшинц и кирдемшканц. Мон улень паньф Патмос усияв сяс, мес пачфнине Шкаень валть и азондонь Иисус Христосонь колга.
Эста мон прань сонь пильгозонза тейнза сюконязь, но сон мярьгсь тейне: «Ватт, тяк тиенде тянь! Монга Шкаень покодиян, кодамат тон и тонь ялгатне, конат азондыхть Иисусонь колга. Шкайти сюконяк! И содак: Иисусонь колга азондомась – тя пророчендамань ваймопожф».
Но ангелсь мярьгсь тейне: «Ватт, тяк тиенде тянь! Монга Шкаень покодиян, кодамат тонга и тонь ялгатне пророкне, и сят, кит ванфнесазь тя книгать валонзон. Шкайти сюконяк!»