24 «Моньге ули тейнть фкя кизефксозе, – мярьгсь тейст Иисус, – и кда каршезонза азсасть мялентень, эста Монга азса тейнть, кодама азорксшиса сембонь тянь тиендьса.
Вага, Мон кучтядязь тинь, кода учатнень врьгаснень ёткс: уледа куй лаца смузюкс и гуляня лаца сятявкс.
Мзярда Иисус сувась Шкаень куду и кармась тоса тонафтома, Тейнза нажядсть озксвятиень оцюнятне и ломаньтналонь оцюнятне кизефкс мархта: «Кодама азорксшиса Тон тянь семботь тиендьсак? Кие максозе Тейть тя азорксшить?»
Иоаннонь кстиндамац коста ульсь, менельста али ломаттнень эзда?» Синь эсь ётковаст кармасть арьсема: «Кда мярьктяма: "Менельста", Сон кизефтьсамазь: "Эста мес тинь ашеде кема тейнза?"
Эста Иисус мярьгсь тейст: «Мон кизефнетядязь тинь: мезе мярьгондеви тиемс ваймамань шиня, цебярь али кальдяв? Идемс эряфть али юмафтомс?» Синь кашт исть моле.
Улеза тинь корхтаманте лямбе и туза ломаттнень мяльс, кода салса почетф ярхцамбяльсь. Маштода эрть каршес максомс эрявикс вал.