6 Тонафнихне кулезь вайгяльть и сяшкава эводсть, нльне прашендсть модати шамаснон лангс.
Мзярда сон нинге корхтась, валдтонга валда ковол тавадозень синь. Коволста кулевсь вайгяль: «Тя Монь кельгома Цёразе, Монь кенярдема вастозе. Кулхцондость Сонь!»
Но Иисус нажядсь тейст, токазень синь и мярьгсь: «Стяда, тяда пеле!»
Мон прань модать лангс и кулень вайгяль, кона корхтась тейне: "Савл, Савл, мес тон панят Эсон?"
Минь сембе праме модать лангс, и мон кулень вайгяль, кона евреень кяльса корхтась тейне: "Савл, Савл, мес тон панят Эсон? Стака тейть молемс сялгомть каршес!"
Тя вайгяльть, кона кайгозевсь менельста, минь маряськ, мзярда улеме Сонь мархтонза иняру пандть лангса.