29 Афток, путондяряй кудъюр, а башнясь аф стяфтови, эста тянь няиенза ушедыхть рахсемонза
«Эх, Шкаень кудонь срафты и колма шиста меки тии! Идек Эсь пряцень. Кда Тон Шкайть Цёрацат, валк крёзть лангста!»
Кие эздонт, ёрамок путомс башня, васенда аф озай и аф лувсыне карьхцнень, саты али аф ярмакоц сонь аделамс.
и корхтама: "Вов ломань, ушедсь тев и аделамонза ашезь машта".
Щасть эсь лангозонт марнек тюремань щамть, конань максозе тейнть Шкайсь. Эста тинь карматада кемоста ащема идемэвозть кяжи арьсеманзон каршек.