38 Сяда тов киснон поладомста Иисус тонафниензон мархта лоткась фкя велес. Тяса фкя авась, Марфа, тердезе пялонза.
Койти тонафтысь мярьгсь: «Ся, кие ужяльдезе сонь». Эста Иисус мярьгсь тейнза: «Архт, тонга тяфта тиентть».
Марфа пульхксь каванямань шрать перьф. Сон маладсь Иисусонди и мярьгсь: «Азор, кали Тейть сембе сяка, мес сазорозе кадомань ськамон шаромс инжихнень перьфке? Азк тейнза, катк лезды тейне».
Иисус каршезонза мярьгсь: «Марфа! Марфа! Тон пичедят и пульхкат ламонкса,
Авась и кудэряензовок кстиндафтсть пря, а сяльде сон эняльдсь тейнек: «Кда афкукс лувсамасть монь Азорти кемай ломанькс, эста сада и эряда пялон». И сон корхтамазь минь.
– А Иасон нолдазень синь эсь кудозонза. Сембе синь колсесазь кесарть кошардоманц, корхтайхть, кле, ули лия оцязор, конань лемоц Иисус».
Кда кие сай ширезонт и аф кандсы тя тонафтомать, сянь тясть сявонде пялонт и тяда шумбраксне мархтонза.