11 Но кда мон аф содасайне валхнень смузьснон, эста мон корхтайти лия мастороннян, сонга тейне лия масторонь.
Тостонь эряйхне пара мяльса и седишкава васьфтемазь минь. Синь крьвястсть оцю толмар и тердемазь ваксозонза эжема, сяс мес мольсь пизем и ушеса пяк кельмоль.
Мзярда тостонь эряйхне няезь Павелонь кядьса нюрьги равжа пря куйть, кармасть корхтама фкя-фкянди: «Тя алясь, улема, ломанень шави! Няк, идевсь оцюведьса юмамада, но кяжень пантфты шкайавась аф ёрай кадомдонза шиса».
Мон шумуван грекнень и варвархнень, смузюфнень и аф содайхнень инголе.
Масторлангса пяк лама кяльда, и аш фкявок стама, кона улель смузьфтома.
Койса сёрматфт Азорть валонза: «Лия кяльхнень лангса корхтай ломаттнень вельде, лия мастороннетнень кургса карман корхтама тя ломаньтналти, а сонь Монь эстонга аф кулхцондсамань».
И тя од эряфсонт аш явома: грек тя али еврей, керф али апак керхт, варвар, скиф, уре али воляшистонь. Ули аньцек Христоссь – Сон сембось и семботь эса.