30 Сяс тинь ётксонт лама лафчта, сярядида и аф кржа кулось.
Давид эряфоньберьф тиендсь сянь, мезе арьсесь тейнза Шкайсь. Сяльде кулось, калмафоль атянь-атянзон ёткс и наксадсь.
Тяда меле прась плманжа лангс и кайги вайгяльхть ювадсь: «Азор! Тяк лува тейст тянь пежекс!» Азозе тянь и ваймоц лиссь.
Вдь кие ярхцай и сими, аф лувозь и аф арьсезь – тя Азорть ронгоц, ся ярхцай и сими эсь прянц судендаманкса.
Но кда минь минць варчселеськ эсь пряньконь, эста Азорсь афолемазь суденда.
А мзярда Азорсь минь судендасамазь-наказасамазь, Сон ладясамазь виде кис – тязаме уле судендафт аду лядыкс масторлангть мархта.
Кулхцондода, мон азан тейнть салаваши: аф сембе минь кулотама, но сембе минь полафттама –
Вдь кда минь кематама тянди: Иисус кулось и вельмась кулофнень эзда, эста минь кематама тяндинге: сятнень, кит кулость Иисусти кемазь, Шкайсь мрдафтсыне эряфти Иисусонь мархта.
Кинь кельгса, сянь пежензон лихтьсайне лангти и сюцеса-тонафтса сонь. Сяс ульхть виень путыкс и кадыть пежетнень!