ओ सड़के चे किनारे अंजीरा चे दरख्त ङेखती कर गोढु गेला, ते पाना नु छोड़ती ओचे मां नेरे कहीं ना ङेखती कर ओनु केहले, “हमा कनु दुधे मां बल्ति कङी फल ना लाग़ो।” ते अंजीरा चे दरख्त तुरन्त सूखती गेले।
“तम्ही मनु कोनी चुणले, पर मैं तम्हानु चुणले ते तम्हानु नियुक्त करले कि तम्ही जती कर फल आणा ते तम्चा फल बणला रिहो, कि तम्ही माये नांवा लारे जको कोच्छ ब़ा नरीकारा कनु मांगा, ते ओ तम्हानु ङिही।
मैं तम्हानु सब कोच्छ करती ङिखाणले, कि ये रीति लारे मेहनत करते हुले बेबस लौका नु सम्भालणे, ते प्रभु ईशु चा बाता नु याद राखणे जरुरी छै, कि ओणे आप ही खौद्द केहले, ‘गेहणे कनु ङेणे भले छै।’ ”
कांकि, हे माये भऊ ते ब़ेहणीया, तम्ही अम्ची मेहनत ते ङुखा नु याद राखा, कि अम्ही ऐवास्ते रात-ङिओ काम धन्धा करते हुले तम्चे महु काये उपर वी बोझ कोनी बणने ची इच्छा लारे तम्हानु नरीकारा चा सुसमाचार प्रचार सुणाला।
हा बात सच्च छै, ते मैं चाहवे कि तु यां बाता चे बारे मां मजबूती लारे ब़ोल ऐवास्ते कि जेह्णे नरीकारा चा भरोसा करला, वे भले कामा मां लाग़ले रेहणे चा ध्यान राखो, ये बाता भलीया, ते बन्दा चे फायदे चा छी।