ते ङेखा, तम्चे खेता मां जिसा मजदूरा ने काम करले, तम्ही वानु धोक्का ङिती कर वांची मजदूरी हमा तक कोनी ङिली। ते वाहो मजदूरी चीखे ते रौल मचावे पली। ते खेता मां काम करने आले मजदूरा चा चीखा ते धाड़-धाड़ सर्वशक्तिमान प्रभु चे काना तक पुज़ती गेली।
जिंवे करती सदोम ते अमोरा ते वांचे आस-पास चे शहर, जको वांचे आलीकर व्यभिचारी हुती गेलते ते बुराई चे मार्ग़ उपर टुरती पले। वानु कङी ना ब़िझणे आले जाखते मां नाखती ङेणे चा ङण्ड ङिला गेला, वे अम्चे वास्ते मिसाल चे रुप मां ठहराले गेले।