ईशु ने विनु केहले, “अगर तु नरीकारा चे वरदाना नु जाणीया तां ईं वी जाणीया कि ऊं कूण छै जको तनु किहे ‘मनु पाणी पीला,’ तां तु ओकनु मांगीहा ते ओ तनु जीवन चे पाणी ङिया।”
पर जको कुई ओ पाणीया महु पिही जको मैं ओनु ङिही ओह बल्ति कङी तरसेला नी रिही। पर जको पाणी मैं ओनु ङिही ओचे महु हेक स्रोत बणती जई जको अनन्त जीवन तक उमड़ता रिही।”
पर माये आपणे शरीरा चे अंगा मां ङुजे तरीके ची व्यवस्था ङिसे, ते जको माई ब़ुध्दि ची व्यवस्था लारे लड़ती रिहे, ते मनु पाप ची व्यवस्था चे बन्धन मां नाखे जको माये शरीरा चे अंगा मां छै।
तां हे माये भऊ, तम्ही वी मसीह ची देह चे जरिये व्यवस्था वास्ते मरले आले बणती गेले कि मसीह चे हुती जऊं, जको मरला आला महु जीता हुती गेला, ताकि अम्ही नरीकारा चे वास्ते फल आणु।
ओणे अम्हानु नवें वायदे चे सेवक हुवणे चे लायक वी बणाले। हा वायदा लिखली आली व्यवस्था चा कोनी पर पवित्र आत्मा चा छै। कांकि लिखली आली व्यवस्था मौत नु पैदा करे, पर पवित्र आत्मा जीवन ङिये।
ते साढे तीन ङिहां चे बाद नरीकारा ची ओर कनु जीवन ची आत्मा वांचे मां घिरती गेली, ते वे आपणे पग़्ग़ा चे दमा उपर भिले रेहती गेले, ते वानु जको ङेखी भिलते ले वे ब़ोहत घणे ङरती गेले।
बल्ति ओ स्वर्ग़दूता ने मनु बिल्लौर जिसड़ी शीशे आलीकर झलकती हुली, जीवन चे पाणीया ची नदी ङिखाणली। जको नरीकार ते मैमणे चे सिंहासन कनु निकलती कर ओ शहरा ची सड़के चे आधी मां बेहती।