बल्ति फेस्तुस ने केहले कि, “हे महाराजा अग्रिप्पा, ते हे सारी बन्दी जको इठे अम्चे लारे मौजुद छिवा, तम्ही ऐ बन्दे नु ङेखा पले, जाये बारे मां सारे यहूदी बन्दा ने ते यरुशलेम मां वी ते इठे वी आती कर रौल मचाती कर ईं केहले कि ऐ बन्दे चे हमा जीते रेहणे ठीक कोनी।
पर प्रभु ने ओनु केहले, “तु चाह्ला जा, कांकि हा तां नेरीया जातिया ते वांचे राजे ते इस्राएलीया चे सामणे माये नां उजागर करने वास्ते माये चुणले आले जन छै।
तम्ची ये सेवा नु सबूत मनती कर वे नरीकारा ची महिमा करे, कांकि तम्ही मसीह चे सुसमाचार ची आज्ञा मनते हुले स्वीकार करले ते तम्ही नरीकारा चे लौका वास्ते ते सब ची सहायता करने मां उदारता ङिखाणली।
माये वा कष्टा मां ते ङुखा मां माया साथ ङिला, ते तम्ही तां जाणा ही कि इसड़े ङुखा मां वी जको अन्ताकिया ते इकुनियुम ते लुस्त्रा मां माये उपर पड़ले हुते ते नेरे-नेरे ङुखा मां वी, जको मैं चले हुते, पर प्रभु ने मनु वा सारा कनु छुड़ाती गेले।
पर प्रभु माया सहायक रेहला, ते मनु सामर्थ ङिली, ताकि माये जरिये पूरा प्रचार हो, ते सारीया नेरीया जातिया सुणती गिहा ते मैं तां शेरा चे मुँहा कनु छुड़ाला गेला।