ऐवास्ते अन्ताकिया ची कलीसिया ने वानु थोड़ी दूर तक पुचाले, ते वे फीनीके ते सामरिया प्रदेसा महु हुते हुले, नेरीया जातिया नु मन फिरावणे चा सुसमाचार सुणाते गेले। ते ऐ समाचार लारे सारे भऊ घणे खौश हुले।
जिसे बेले ये बाता हुती चुकलीया, ते पौलुस ने आत्मा मां ईं ठानले कि मकिदुनिया ते अखाया कनु हुती कर यरुशलेम सनु जाये, ते केहले, “ओठे जाणे चे बाद मनु रोम नु वी ङेखणे जरुरी छै।”
जिसे बेले उठु टुरणे चा समय पूरा हुला तां वे सारे आपणे कुणम्बे समेत अम्हानु शहरा चे ब़ाहरु छोड़ने वास्ते आले ते अम्ही समुन्दर चे किनारे गोङे टेकती कर प्राथना करली।