ते कङी इसड़े ना हो कि जिसे बेले मैं पुठा आवे, माया नरीकार माई बेइज्जती करो ते मनु घणा वास्ते बल्ति कनु ङोख चवणा पड़ो, जेह्णे पेहले पाप करला हुता, ते वे गन्दी कामे, ते व्यभिचार, ते लोचपण कनु, जको वाणे करले मन कोनी फिराले।
ते ओनु ओ ङरावणे ढौरा ची मूर्ति मां प्राण नाखणे चा अधिकार ङिला गेला, कि ढौरा ची मूर्ति ब़ोलु लाग़ो, ते जितनी बन्दी ओ ढौरा ची पूजा नी करे, वानु मारती नाखा।
वे असतरी ने बैंजनी ते लाल रंगा ची ओढ़णी घाली आली हुती। ते सोने, ते बेशकीमती मणिया ते मोतीयां लारे सजली आली हुती, ते विचे हाथा मां हेक सोने चा मुंगर हुता जको गन्दिया चीजा लारे ते गन्दिया बाता लारे ते विचे व्यभिचार लारे भरीला आला हुता।
कांकि ओचे व्यभिचार ची भयानक मदिरा ची वजह सारीया जातिया ढेती गेलीया, ते धरती चे राजा ने विचे लारे व्यभिचार करला, ते धरती चे व्यपारी ओचे सोख-विलास चे बढ़ती ची वजह धनवान हुले।”
कांकि ओचे फैंसले सच्चे ते ठीक छी, ऐवास्ते कि ओणे वे बङी वेश्या नु जको आपणे व्यभिचार लारे धरती नु गन्दे करती, फैंसला करला, ते विचे कनु आपणे दासा चे लुहींया चा बदला गेहला।”
पर कायर, ते अविश्वासी, ते घिनौने, ते हत्यारे, ते व्यभिचारी, ते जादू-टूणे करने आले, ते मूर्तिपूजक, ते सारे कूड़ मारणे आला चा हेंस्सा वे झीली मां मिली, जको जाखते ते गन्धक लारे ब़लती रिहे, हा ङुजी मौत छै।”
बाकि बन्दा ने जको वां मरीया लारे कोनी मरले हुते आपणे हाथा चे कामा लारे मन कोनी फिराले कि दुष्टात्मा ची ते सोने ते चान्दी ते पित्तल ते पत्थर ते लाकड़ी चीया मूर्तिया ची पूजा ना करो जको ना ङेख ना सोण ना टोर सग़ी।