14 आसमान यूं सरकती गेला, जिंवे कागस बलेठणे लारे सरकती जाये। ते हर हेक पहाड़ ते टापू आपणे आपणे जग़हा कनु टलती गेले।
पर प्रभु चा ङिओ चोरा आलीकर आती जई। ओ ङिओ आसमान बङी हड़बड़ाहट ची अवाजी लारे जता रिही ते सारीया चीजा तपती कर पिघलती जाये ते धरती ते विचे उपर चे सारे काम ब़लती जाये।
ते हर-हेक द्वीप आपणी जग़हा कनु खत्तम हुती गेलते ले। इठे तक वी पहाड़ा चा पता तक कोनी लाग़ला।
बल्ति मैं हेक बङा चिट्टा सिंहासन ते ओचे उपर जको ब़ेहला हुता ङेखले, जाये सामणे कनु धरती ते आसमान नासती गेले, पर वांचा किठी पता तक कोनी लाग़ला।
बल्ति मैं हेक नवां स्वर्ग़ ते हेक नवीं धरती ङेखली। कांकि पेहला स्वर्ग़ ते पेहली धरती खत्तम हुती गेलती। ते समुन्दर वी कोनी रेहला।