“जाये कान हो वे सुणती गिहो, कि आत्मा कलीसिया नु का किहे पला। “जको जीतती जई, मैं ओनु ओ जीवन चे दरख्ता कनु जको नरीकारा चे स्वर्ग़ लौक मां छै, फल खाणे नु ङी।
ते ओची जको कंध बङी ऊंची हुती, ते ओचे ब़ारहा दरवाजी हुती, ते वा ब़ारहा दरवाजे उपर ब़ारहा स्वर्ग़दूत ब़ेहले आले हुते, ते वा ब़ारहा दरवाजा उपर इस्राएल चे ब़ारहा कोल्ल ची नांवे लिखली आली हुती।
पर ओचे मां कुई अपवित्र चीज जा गन्दे काम करने आला, जा कूड़ घड़ने आला, कुई रीति लारे जा ना सग़ी, पर सेर्फ वे लौक जाई नांवे मैमणे ची जीवन ची किताबे मां लिखली आली छी।
ते नदी चे ऐ पासु, ते नदी चे ओ पासु, जीवन चे पेड़ हुते, ओचे मां ब़ारहा तरह चे फल लाग़ते, ते ऊं पेड़ हर मेहने फल ङिते, ते ओ पेड़ चे पता लारे सारी जाति-जाति ची बन्दी ठीक हुती।