13 मैं अल्फा ते ओमेगा, पेहला ते आखरी, आदि ते अन्त छै।”
अगर माये मां नरीकारा ची महिमा हुली, तां नरीकार वी मैं पूत छै ची महिमा करी, ते तुरन्त करी।
“जको कोच्छ तु ङेखी पला ओनु किताबे मां लिखती कर साता कलीसिया चे नांवे भेज़ती ङे यानि इफिसुस ते स्मुरना ते पिरगमुन ते थुआतीरा ते सरदीस ते फिलदिलफिया ते लौदीकिया नु।”
जिसे बेले मैं ओनु ङेखले तां ओचे पग़्ग़ा उपर मुड़दे आलीकर ढेती पला। ओणे माये उपर आपणा सज़्ज़ा हाथ मेहलती कर केहले, “ना ङर। मैं पेहला ते आखरी छै।
प्रभु नरीकार, जको छै ते जको हुता ते जको आणे आला छै, जको सर्वशक्तिमान छै, ईं किहे, “मैं ही अल्फा ते ओमेगा छै।”
“स्मुरना ची कलीसिया चे दूता नु ईं लेख, “जको पेहला ते आखरी छै, जको मरती गेलता, ते हमा जीता हुती गेला, ओ ईं किहे पला कि,
बल्ति ओणे मनु केहले, “ये बाता पुरीया हुती गेलीया। मैं अल्फा ते ओमेगा, आदि ते अन्त छै। मैं तरसेले नु जीवन चे पाणीया चे सोते महु मुफ्त पिलावी।
“लौदीकिया ची कलीसिया चे दूता नु ईं लेख, “जको इसड़े ही हो ते विश्वास चे लायक ते सच्चा ग़वाह छै, ते नरीकारा ची सृष्टि ची मूल वजह छै, ओ ईं किहे पला कि,