14 “हे बेबीलोन शहर! वे सारीया खास चीजा, जाये मां दुधे मन लाग़ले आले हुते, तनु छोड़ती कर गेलीया पती, दुधी सारी सोख-शांति आज़ कोनी। ते ना ही कङी तनु वे मिले।
“पर अब्राहम ने केहले, ‘हे पूत, याद कर कि तु आपणे जीन्दगी मां आच्छीया चीजा तां गेहती चुकला, ते यूंही लाजर बुरीया चीजा, पर हमा ओ इठे शान्ति लारे छै, ते तु तड़फी पला।
तम्ही इच्छा राखा, ते तम्हानु मिली ना, ऐवास्ते तम्चे भीतर ईर्ष्या छै, ते तम्ही ङुजा ची हत्या करा। बल्ति वी जको चाहवा, हांसिल ना कर सग़ा। ते ऐवास्ते लड़ते झग़ड़ते रिहा। ते आपणी इच्छा चा चीजा नु हांसिल ना कर सग़ा कांकि तम्ही वा चीजा नु नरीकारा कनु ना मांगा।