ते मैं हेक ङरावणे ढौरा नु समुन्दरा महु निकलते हुले ङेखले, जाये ङसां सींगा उपर ङस मुग़ट हुते, ते सात ठोङीया हुतीया, ते ओचीया हर-हेक ठोङीया चे उपर नरीकारा ची निन्दा ची नांवे लिखली पलती।
बल्ति मैं आत्मा मां हुती गेला ते स्वर्ग़दूत मनु बरब्यान जग़हा मां गेहती गेला, ते ओठे मैं हेकी असतरी नु लाल रंगा चे ङरावणे ढौरा उपर ब़ेहले ङेखले, ऊं ढौर नरीकारा ची निन्दा चे नांवा लारे भरीले आले हुते। ते ओचीया सात ठोङीया ते ङस सींगे हुती।
ओ स्वर्ग़दूता ने मनु केहले, “तु कां हैरान हुला? मैं तनु ऐ असतरी चा ते ओ ङरावणे ढौरा चा जिसे उपर वा ब़ेहली ली, ते जाया सात ठोङीया ते ङस सींगे छी, तनु मैं भेद बावड़े।