प्रकाशितवाक्य 17:1 - ओङ राजपूत

¹ ते जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु वे सात मुंगर हुते, वांचे महु मनु हेके ने आती कर हा केहले कि इठे “आ, मैं तनु ओ बङी वेश्या चा ङण्ड ङिखाणे, जको घणीया सारीया नदीया चे किनारा उपर ब़ेहली।

प्रकाशितवाक्य 17:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

लूका 24:32

वाणे आपस मां केहले, “जिसे बेले ईशु अम्चे लारे मार्ग़ मां बाता करता आला, ते पवित्रशास्त्र चा मतलब समझाता आला, तां का अम्चे मना मां जोश कोनी पैदा हुला?”

लूका 9:30

ते ङेखा, मूसा ते एलिय्याह, ये ङोन मर्द ईशु लारे बाता करी पलते।

प्रकाशितवाक्य 1:1

ईशु मसीह चा प्रकाशितवाक्य, जको ओनु नरीकारा ने ऐवास्ते ङिला कि आपणे दासा नु वे बाता, जाये जल्दी हुवणे जरुरी छै ङिखाणो। ओणे आपणे स्वर्ग़दूत नु भेज़ती कर ओचे जरिये आपणे दास यूहन्‍ना नु बावड़ले,

प्रकाशितवाक्य 15:1

बल्ति मैं स्वर्ग़ा मां बङा ते अचम्भे चा चैन्ह ङेखला, यानिकि सात स्वर्ग़दूत जाये कनु सात भांसलीया आफता हुतीया, कांकि वांचे हुती जाणे उपर नरीकारा चे गुस्से चा अन्त छै।

प्रकाशितवाक्य 16:19

ते ओ बङे शहरा ची तीन टुकड़ी हुती गेली, ते जाति-जाति चे शहर ढेती पले, नरीकारा ने बेबीलोन ची महानगरी नु ङण्ड ङेणे चे वास्ते याद करले हुते, कि ओ आपणे खतरनाक गुस्से ची मदिरा ओनु पिलाओ।

प्रकाशितवाक्य 18:1

ऐचे बाद मैं हेके स्वर्ग़दूता नु स्वर्ग़ा कनु उतरते ङेखले, जाये कनु बङा अधिकार हुता, ते धरती उपर सारे सोज़ले ही सोज़ले हुती गेले।

प्रकाशितवाक्य 19:2

कांकि ओचे फैंसले सच्‍चे ते ठीक छी, ऐवास्ते कि ओणे वे बङी वेश्या नु जको आपणे व्यभिचार लारे धरती नु गन्दे करती, फैंसला करला, ते विचे कनु आपणे दासा चे लुहींया चा बदला गेहला।”

प्रकाशितवाक्य 19:9

ते ओणे मनु केहले, “ईं लेख, कि धन्‍न छै ओ, जको मैमणे चे बीहा चे भोज़ मां हकारले गेले।” बल्ति ओणे मनु केहले, “ये वचन नरीकारा चे सच्‍च वचन छी।”

प्रकाशितवाक्य 21:15

ते जको माये लारे बाता करे पलता, ओचे कनु हेक सोने लारे बणले आले नापणे चे कान्‍नै हुते। जाये लारे ओ शहर नु ते दरवाजा नु ते कंधे नु नाप सग़ता।

प्रकाशितवाक्य 21:9

बल्ति जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु सात आखरी आफता चे लारे भरीले आले सात मुंगर हुते, वांचे महु हेक स्वर्ग़दूत माये गोढु आला, ते माये लारे बाता करु लाग़ला ते मनु केहले, “इठे आ। मैं तनु बीन्दणी यानिकि मैमणे ची घराआली ङिखाणी।”

प्रकाशितवाक्य 4:1

यां बाता चे बाद, मैं नजर करली तां का ङेखले, कि स्वर्ग़ा चे हेक दरवाजे खुड़ले आले छै ते जानु मैं पेहले तुरही ची अवाजी जिसड़े आपणे लारे बाता करते सुणले हुते ओह किहे कि, “इठे उपर आती जा, ते मैं वे बाता तनु ङिखाणी जको यां बाता चे बाद पुरे हुवणे जरुरी छै।”