1 बल्ति मैं स्वर्ग़ा मां बङा ते अचम्भे चा चैन्ह ङेखला, यानिकि सात स्वर्ग़दूत जाये कनु सात भांसलीया आफता हुतीया, कांकि वांचे हुती जाणे उपर नरीकारा चे गुस्से चा अन्त छै।
ते ओ नरीकारा चे गुस्से ची मदिरा जको मुंगरा मां नाखली गेली पीयें, ते पवित्र स्वर्ग़दूता चे सामणे, ते मैमणे चे सामणे जाखते ते गन्धक चे दर्दा मां पड़ला रिही।
ते बल्ति मैं मन्दरा मां कानु ऊंची अवाजी मां वा सात स्वर्ग़दूता नु ईं केहते हुले सुणले कि, “जावा ते नरीकारा चे गुस्से चे सात मुंगर धरती उपर रेड़ती ङिया।”
ते जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु वे सात मुंगर हुते, वांचे महु मनु हेके ने आती कर हा केहले कि इठे “आ, मैं तनु ओ बङी वेश्या चा ङण्ड ङिखाणे, जको घणीया सारीया नदीया चे किनारा उपर ब़ेहली।
ते जाति-जाति नु मारणे चे वास्ते ओचे मुँहा कनु हेक तेज धार ची तलवार निकले पलती ली, ते ओ लोहे चा राज़ङण्ड चती कर वांचे उपर राज़ करी, ते ओ सर्वशक्तिमान नरीकारा चे खतरनाक गुस्से ची जलजलाहट चे मदिरा चे कुण्डे मां अंगूरा चे रसा नु निचोड़ी।
बल्ति जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु सात आखरी आफता चे लारे भरीले आले सात मुंगर हुते, वांचे महु हेक स्वर्ग़दूत माये गोढु आला, ते माये लारे बाता करु लाग़ला ते मनु केहले, “इठे आ। मैं तनु बीन्दणी यानिकि मैमणे ची घराआली ङिखाणी।”
जब मैं बल्ति ङेखले, तां आसमाना चे आधे मां हेक बाजा नु उङरते ते ऊंची अवाजी लारे ईं केहते सुणले, “वां तीन स्वर्ग़दूता ची तुरही ची अवाजी ची वजह जाये बजाणे हालि बाकि छै धरती चे रेहणे आला उपर हाय हाय हाय!”
बाकि बन्दा ने जको वां मरीया लारे कोनी मरले हुते आपणे हाथा चे कामा लारे मन कोनी फिराले कि दुष्टात्मा ची ते सोने ते चान्दी ते पित्तल ते पत्थर ते लाकड़ी चीया मूर्तिया ची पूजा ना करो जको ना ङेख ना सोण ना टोर सग़ी।