7 ते ओणे बङी अवाजी लारे केहले, “नरीकारा कनु ङरा ते ओची स्तुति करा। कांकि ओचे न्यां करने चा समय आती गेला, ते भज़न गांवा, ते जेह्णे स्वर्ग़ ते धरती ते समुन्दर ते पाणीया चे सोते बणाले।”
बल्ति ओही बेले हेक बङा भूकम्प आला, ते शहरा चा ङसवां हेंस्सा ढेती पला, ते ओ भूकम्प लारे सात हजार बन्दी मरती गेली, ते जको बाकि बन्दी बचली वे ङरती गेली, ते स्वर्ग़ा चे नरीकारा ची महिमा करली।
ते नेरीया जातिया ने गुस्सा करला, ते दुधा प्रकोप आती पड़ला, ते ओ समय आती पुज़ला, कि मरला आला चा न्यां करला जाओ, ते दुधे दास भविष्यवक्ता ते पवित्र लौका नु ते वां छोटे बङा नु जको दुधे नांवा लारे ङरी, बदला ङिला जाओ। ते धरती चे बिगाड़ने आले नाश करले जाओ।”
हे प्रभु दुधे कनु कूण नी ङरी? ते दुधे नांवा ची महिमा कूण नी करी? कांकि सेर्फ तु ही पवित्र छी, ते सारीया जातिया आती कर दुधे सामणे ङण्डवत करे, कांकि दुधे न्यां चे काम उजागर हुती गेले।”
थोड़ी जा देरी मां ओचा इसड़ा भारी धन खत्तम हुती गेला।’ “ते हर-हेक ब़ेड़ी चलाणे आला, ते पाणीया मां सफर करने आली बन्दी, ते मल्लाह, ते जितने वी समुन्दरा कनु कमाती कर आपणे घर चलाते, वे सारे दूर भिले रेहले।
ते आपणे आपणे ठोङा उपर माटी नाखे, ते रोते हुले ते धाड़-धाड़ करते हुले किहे, “ ‘हाय! हाय! हा बङा शहर जाई सम्पत्ति ची वजह कनु सारे जहाज चलाणे आले धन्नी हुती गेलते ले ङेखा, थोड़ी ही देरी मां उज़ड़ती गेला।’