जिंवे करती सदोम ते अमोरा ते वांचे आस-पास चे शहर, जको वांचे आलीकर व्यभिचारी हुती गेलते ते बुराई चे मार्ग़ उपर टुरती पले। वानु कङी ना ब़िझणे आले जाखते मां नाखती ङेणे चा ङण्ड ङिला गेला, वे अम्चे वास्ते मिसाल चे रुप मां ठहराले गेले।
बल्ति ओही बेले हेक बङा भूकम्प आला, ते शहरा चा ङसवां हेंस्सा ढेती पला, ते ओ भूकम्प लारे सात हजार बन्दी मरती गेली, ते जको बाकि बन्दी बचली वे ङरती गेली, ते स्वर्ग़ा चे नरीकारा ची महिमा करली।
अंगूरा नु शहरा चे ब़ाहरु ओ कुण्डे मां निचोड़ती गेले, ते ओ कुण्डे महु इतने लुहीं निकड़ले कि जितनी घोड़ा ची लगाम रिहे वांची बराबरी तक पुज़ती गेले ते लगभग तीन साऔ किलोमीटर तक बेहती गेले।
ते ओ बङे शहरा ची तीन टुकड़ी हुती गेली, ते जाति-जाति चे शहर ढेती पले, नरीकारा ने बेबीलोन ची महानगरी नु ङण्ड ङेणे चे वास्ते याद करले हुते, कि ओ आपणे खतरनाक गुस्से ची मदिरा ओनु पिलाओ।
ते जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु वे सात मुंगर हुते, वांचे महु मनु हेके ने आती कर हा केहले कि इठे “आ, मैं तनु ओ बङी वेश्या चा ङण्ड ङिखाणे, जको घणीया सारीया नदीया चे किनारा उपर ब़ेहली।
ओणे ऊंची अवाजी लारे साङ मारती कर केहले, “ढेती गेला, बङा बेबीलोन शहर ढेती गेला, ओ दुष्टात्मा रेहणे ची जग़हा, ते हर-हेक अशुद्ध आत्मा चा अङा, ते हर-हेक अशुद्ध ते किज़ड़े पखींया चा अङा हुती गेला।
ते बल्ति हेक शक्तिशाली स्वर्ग़दूता ने बङी चक्की चे पत्थरा आलीकर हेक पत्थर चला, ते हा केहती कर समुन्दरा मां भुकाती नाखला कि, “बङा शहर बेबीलोन, तु यूंही बङी ताकती लारे ढाला जाये, ते बल्ति ओचा कङी वी पता नी लाग़ी।