बल्ति मैं स्वर्ग़ा मां बङा ते अचम्भे चा चैन्ह ङेखला, यानिकि सात स्वर्ग़दूत जाये कनु सात भांसलीया आफता हुतीया, कांकि वांचे हुती जाणे उपर नरीकारा चे गुस्से चा अन्त छै।
जब मैं बल्ति ङेखले, तां आसमाना चे आधे मां हेक बाजा नु उङरते ते ऊंची अवाजी लारे ईं केहते सुणले, “वां तीन स्वर्ग़दूता ची तुरही ची अवाजी ची वजह जाये बजाणे हालि बाकि छै धरती चे रेहणे आला उपर हाय हाय हाय!”