8 तब वाणे चारो-तरफ ङेखले, ते ईशु नु छोड़ती आपणे लारे नेरे कानु कोनी ङेखले।
बल्ति हेक बदला ने वानु घेरती गेले, ते बदला महु हा अवाज आली, “हा माया प्यारा पूत छै, ऐची सुणा!”
जब वे पहाड़ा कनु उतरी पलते तब ईशु ने वानु हा आज्ञा ङिली कि जब तक मैं इन्साना चा पूत मरला आला महु जीता ना हुती जाये, तब तक जको कोच्छ तम्ही ङेखले कानु ना केहजा।
तब वांचीया आंखी खुलती गेलीया, ते वाणे ईशु नु पिछाणती गेहणे, ते ओ वांचीया आंखी कनु लुकती गेला।
हा अवाज हुते ही ईशु नु छोड़ती नेरे कुई कोनी मिड़ले, ते वे चोप रेहले, ते जको कोच्छ ङेखले हुते ओची कुई बात वां ङिहां मां कानु वी कोनी केहली।
तीन वारी इसड़े ही हुले, तब तुरन्त ऊं ठां आसमाना उपर चती गेहले गेले।