9 पर जुत्तीया घाला ते ङोन-ङोन चोले ना घाला।”
मार्ग़ा चे वास्ते ना झोली राखजा, ते ना ङोन चोले, ना जुत्तीया ते ना ङांग चवा, कांकि मजदूरा नु ओचे खाणे मिलणे चाही छै।
मैं तां तम्हानु मन फिरावणे वास्ते पाणीया लारे बपतिस्मा ङिये, पर ओ जको माये बाद मां आणे आला छै, ओ माये कनु महान छै कि मैं ओचे ब़ूटा नु चवणे चे लायक कोनी, ओ तम्हानु खौद्द पवित्र आत्मा ते जाखते लारे बपतिस्मा ङी।
ते ओणे वानु केहले, “जिठे-किठी तम्ही कुई घरा मां जावा, तां जब तक उठु विदा ना हुवा तब तक ओही घरा मां रुकले रिहा।
ते ओणे वानु आज्ञा ङिली, “मार्ग़ा चे वास्ते ङांग छोड़ती कर नेरे कहीं ना चवा, ना तां रोटी, ना झोली, ना ब़टुवे मां पैसे।
बल्ति स्वर्ग़दूता ने ओनु केहले, “कमर कस, ते आपणी जुत्ती घालती गे।” ओणे यूंही करले, बल्ति ओणे ओनु केहले, “आपणे ओढ़णी घालती माये भांसु टुरती पड़।”
ते पग़्ग़ा मां मेल-मिलाप चे सुसमाचार ची तियारी चे ब़ूट घालती कर,
