31 बल्ति ईशु ने वानु केहले, “आवा माये लारे कुई हेकली जग़हा मां चाह्ला ते थोड़ा जा आराम करा।” कांकि ओठे घणा बन्दा चे आणे-जाणे लाग़ले भिलते ले ते वानु रोटी खाणे चा वी मौका ना मिलता।
जिसे बेले ईशु ने ईं सुणले, तां ओ ब़ेड़ी उपर चढ़ती कर उठु कुई बरब्यान जग़हा मां,चाह्ला गेला। लौक ईं सुणती कर शहरा महु पैदल ही ओचे भांसु टुरती पले।
पर ओ ब़ाहरु जती कर ये बाते नु बावड़ती ङिले कि ईशु बल्ति खुलती कर शहरा मां कोनी जा सग़ला पर बरब्याना मां रेहला ओठे वी हर जग़हा कनु बन्दी आवी पलती।
बल्ति औ घरे आला। हेक वारी बल्ति इतनी भीड़ भेली हुली कि ईशु नु ते ओचे चैला नु रोटी खाणे चा समय कोनी मिड़ला।
ईशु आपणे चैला लारे गलील ची झील सनु चाह्ला गेला, ते गलील कनु हेक बङी भीड़ ओचे भांसु टुरती पली,
यां बाता चे बाद ईशु गलील ची झील यानिकि तिबिरियास ची झील चे पार गेला।