30 प्रेरितां ने ईशु चे गोढु भेले हुती कर, जको कोच्छ वाणे करले ते सिखाले हुते, सब ओनु बावड़ले।
ते यां ब़ारहा प्रेरितां चे नांवे ये छी, पेहला शमौन, जको पतरस किहवावे, ते ओचा भऊ अन्द्रियास, जबदी चा पूत याकूब, ते ओचा भऊ यूहन्ना,
तब ओणे ब़ारहा चैला नु चुणती गेले ते वानु प्रेरित चा पद्द ङिला कि वे ओचे लारे-लारे रिहो, ते ओ वानु भेज़ो कि वे प्रचार करो।
ईं सुणती कर यूहन्ना चे चैले आले, ते ओची लाशे नु चती गेले ते कब्री मां मेहले।
वे सत्तर खुशी लारे पुठे आले ते किहुं लाग़ले, “हे प्रभु, दुधे नांवा लारे दुष्टात्मा वी अम्चे बसा मां छी।”
तब प्रेरितां ने प्रभु नु केहले, “अम्चे विश्वासा नु बधा।”
जिसे बेले घड़ी आती पुज़ली, तां ईशु प्रेरितां चे लारे खाणे खऊं ब़ेहला।
जेह्णे प्रेरितां नु ये बाता केहलीया, वा मरियम मगदलीनी ते योअन्ना ते याकूब ची आई मरियम, ते वांचे लारे चीया नेरीया असतरीया वी हुतीया।
जब ङिओ हुला तां ओणे आपणे चैला नु हकारती कर वांचे महु ब़ारहा चैला नु चुणती गेले, ते वानु प्रेरित केहले।
बल्ति प्रेरितां ने वापिस आती कर जको कोच्छ वाणे करले हुते, ओनु बावड़ती ङिले, ते ओ वानु अलग़ करती कर बैतसैदा नांवा चे शहरा सनु गेहती गेला।
बल्ति वाणे वांचे बारे मां पर्चीया नाखलीया, तां पर्ची मत्तियाह चे नांवा उपर निकड़ली, तां ओ वां गियारा प्रेरितां लारे गिणला गेला।