10 ते ओणे वानु केहले, “जिठे-किठी तम्ही कुई घरा मां जावा, तां जब तक उठु विदा ना हुवा तब तक ओही घरा मां रुकले रिहा।
“जिसी जग़हा चे लौक तम्हानु ग्रहण ना करो ते तम्ची ना सुणो, उठु निकलते ही आपणे पग़्ग़ा ची धूड़ झाड़ती नाखा, कि वांचे उपर ग़वाही हो।”
पर जुत्तीया घाला ते ङोन-ङोन चोले ना घाला।”
जिसे कुई घरा मां तम्ही जावा, उठी रिहा, ते उठु विदा हुवा।
विणे आपणे कुणम्बे समेत बपतिस्मा गेहला, ते विणे विनती करली, “अगर तम्ही मनु प्रभु ची विश्वासण समझा तां चालती कर माये घरा मां रिहा।” ते वा अम्हानु राजी करती कर गेहती गेली।