34 ईशु ने विनु केहले, “धूउ, दुधे विश्वास ने तनु ठीक करले। खुशी लारे जा, ते आपणी ये बिमारी कनु बचली रेह।”
ते ङेखा, कई लौक लकवे चे हेक बिमारा नु खाटे उपर मेहलती कर ओचे गोढु आणले, ईशु ने वांचा विश्वास ङेखती कर, ओ लकवे चे बिमारा नु केहले, “हे पूत, हिम्मत ब़ांध, दुधे पाप माफ हुले।”
ईशु ने मुड़ती कर विनु ङेखले ते केहले, “धूउ हिम्मत ब़ांध, दुधे विश्वास ने तनु ठीक करले” तां वा असतरी ओही बेले ठीक हुती गेली।
ईशु ने ओनु केहले, “चाह्ला जा, दुधे विश्वास ने तनु चंगे करती ङिले।” ओ तुरन्त ङेखु लाग़ला, मार्ग़ा मां ओचे भांसु टुरती पला।
कांकि ईशु ने ब़ोहत बिमारा नु ठीक करले हुते, ऐवास्ते जितने लौक बिमार पले हुते, ओनु हाथ लावणे वास्ते ओचे उपर ढी पलते।
ते तुरन्त विचे लुहीं बेहणे बन्द हुती गेले, ते विणे आपणे शरीरा मां जाणती गेले कि मैं वे बिमारी कनु ठीक हुती गेली
तब वा असतरी ईं जाणती कर कि माई किसड़ी भलाई हुली, ङरती ते कांपती हुली आली, ते ओचे पग़्ग़ा मां ढेती कर ओनु सारा हाल सच्च-सच्च केहती ङिला।
जब ईशु ने ओनु केहले, “उठती कर चाह्ला जा, कांकि तु माये उपर विश्वास करला ते दुधे विश्वास ने तनु ठीक करले।”
ईशु ने ओनु केहले, “ङेखु लाग़, दुधे विश्वास ने तनु ठीक करती ङिले।”
पर ईशु ने असतरी नु केहले, “दुधे विश्वास ने तनु बचाती गेले, शान्ति लारे चाह्ली जा।”
ईशु ने विनु केहले, “धूउ, दुधे विश्वास ने तनु ठीक करले, सलामती लारे चाह्ली जा।”
ओ पौलुस चा बाता सुणे ला पलता ते पौलुस ने ओचे सनु ध्यानारीत रीत ङेखले कि ऐनू ठीक हुवणे चा पूरा विश्वास छै।
वे कोच्छ ङिहें ओठे रेहणे चे बाद भावां कनु शान्ति चे लारे विदा हुले कि आपणे भेज़णे आला कनु वापिस जाओ।
कैदखाने चे अधिकारीया ने ये बाता पौलुस नु केहलीया, “हाकिमा ने तम्हानु छोड़ने ची आज्ञा ङिली, ऐवास्ते हमा तम्ही निकलती शान्तिपूर्वक चाह्ले जावा।”
ते तम्चे महु कुई वानु किहो, “राजी खुशी लारे जावा, तम्ही गर्म रिहा ते रज़ली रिहा” पर जको चीजा शरीरा वास्ते जरुरी छी वे वानु ना ङिया तां का फायदा छै?