29 ते तुरन्त विचे लुहीं बेहणे बन्द हुती गेले, ते विणे आपणे शरीरा मां जाणती गेले कि मैं वे बिमारी कनु ठीक हुती गेली
ते ङेखा, हेक असतरी ने, जानु ब़ारहा साला कनु लुहीं बेहणे ची बिमारी हुती, भांसु आती कर ओचे ओढ़णा चे पांदा नु छूले।
कांकि ईशु ने ब़ोहत बिमारा नु ठीक करले हुते, ऐवास्ते जितने लौक बिमार पले हुते, ओनु हाथ लावणे वास्ते ओचे उपर ढी पलते।
कांकि वा केहती, “अगर मैं ओचे ओढ़णा ही नु छूती गिही, तां चंगी हुती जई।”
ईशु ने विनु केहले, “धूउ, दुधे विश्वास ने तनु ठीक करले। खुशी लारे जा, ते आपणी ये बिमारी कनु बचली रेह।”
वे घड़ी ईशु ने ब़ोहत सारा नु बिमारीया ते ङुखीया ते दुष्ट आत्मा कनु छुड़ाले, ते जको अन्धे हुते, ङेखु लाग़ले अन्धा नु आंखी ङिलीया।