सूरज डुब़ते बेले, जाये-जाये इठे लौक हर-प्रकार ची बिमारीया मां पले आले हुते, वे सब वानु ओचे गोढु गेहती आले, ते ओणे हेके-हेके उपर हाथ मेहलती कर वानु ठीक करले।
जिसे बेले ओह शहरा चे दरवाजे चे गोढु पुज़ला तां लौक हेक मुड़दे नु ब़ाहर चली जई पलते। जको आपणी आई चा हिकड़ाता चा पूत हुता, ते वा बांढी हुती ते शहरा चे घणे सारे लौक ओचे लारे हुते।