24 बल्ति ओणे वानु केहले, “जको कोच्छ तम्ही सुणा ओचे उपर ध्यान लाती कर सोच-विचार करा, जिसी नाप लारे तम्ही ङुजा वास्ते नापा, वेही नाप लारे तम्चे वास्ते वी नापले जई, ते तम्हानु ज्यादा ङिले जई।
कांकि जिंवे करती तम्ही दोष लावा, यूं करती तम्चे उपर वी दोष लाला जई, ते जिसी नाप लारे तम्ही ङुजा वास्ते नापा, वेही नाप लारे तम्चे वास्ते वी नापले जई।
बल्ति हेक बदला ने वानु घेरती गेले, ते बदला महु हा अवाज आली, “हा माया प्यारा पूत छै, ऐची सुणा!”
“ऐवास्ते चौकस रिहा, कि तम्ही किसी रीति लारे सुणा? कांकि जाये कनु छै, ओनु ङिले जई, ते जाये कनु कोनी, ओकनु ऊं वी गेहती गेले जई, जानु ओ आपणे समझे।”
माया नेरीया वी भेङा छी जको वे ये भेङशाला ची कोनी। मनु वानु गेहती आणे जरुरी छै। वे वी माई अवाज सुणे, बल्ति हेक ही झोण्ड ते हेक ही आजड़ी हुवी।
माया भेङा माई अवाज सुणी, मैं वानु जाणे, ते वे माये भांसु-भांसु टुरी।
मैं तम्हानु सच्च-सच्च किहे पला, ओह समय आवे पला ते हमा छै, जाये मां मरले आले नरीकारा चे पूता ची अवाज सुणे ते जको सुणे वे जिंवे।
बिरीया शहरा चे लौक थिस्सलुनिके चे यहूदी लौका कनु घणे भले हुते, ते वाणे बङी लालसा लारे वचना नु ग्रहण करले, जको पौलुस वानु सिखाता वां बाता ची सच्चाई चे बारे मां हर ङिओ पवित्रशास्त्र नु बङी गहराई लारे पढ़ते रेहले।
पर बात तां हा छै कि, जको थोड़े राहवे ऊं थोड़े ही बाढी, ते जको घणे राहवे, ऊं घणे बाढी।
ऐवास्ते जरुरी छै कि अम्ही जको सुणले, ओचे उपर खास ध्यान ङिऊं, इसड़े ना हो कि बहकती कर वांचे कनु दूर चाह्ले जऊं।
नवें जमले आले ब़ाला आलीकर, शोद्ध आत्मिक ङूधा ची इच्छा राखा, ताकि ओचे जरिये तम्चा उद्धार ते बढ़ोतरी हो।
हे प्यारे, हर हेक आत्मा चा विश्वास ना करा, बल्कि आत्मा नु परखा कि वे नरीकारा ची ओर कनु छी जा कोनी। कांकि ब़ोहत सारे कूड़े भविष्यवक्ता संसारा महु निकलती खड़े हुले।