18 जको झाड़ीया मां राहले गेले बीज, ये वे छी जेह्णे वचना नु सुणले,
जको झाड़ीया मां राहले गेले, ईं ऊंही बीज छै, जको वचना नु सुणे, पर ऐ संसारा ची चिन्ता ते धन चा धोक्का वचना नु दब़ाती नाखे, ते ऊं फल ना आणी।
पर आपणे भीतर ज़हड़ ना राखणे ची वजह कनु वे थोड़े ङिहां वास्ते रिही, ऐचे बाद जिसे बेले वचना ची वजह कनु वांचे उपर क्लेश जा परेशानी आवे, तां वे तुरन्त ठोकर खाती जई।
ते संसारा ची चिन्ता, ते धन्न चा धोक्का, ते नेरीया चीजा चा लोभ वांचे मां समाती कर वचना नु दब़ाती नाखे, ते ऊं फल ना आणी।
कोच्छ झाड़ीया मां ढेले, ते झाड़ीया ने बढ़ती कर वानु दब़ाती नाखले, ते वाणे फल कोनी आणला।
जको झाड़ीया मां ढेले ये वे छी जको वचना नु सुणी, पर उग़ते चलती कर चिन्ता, ते धन, ते जीवन चे सोख-विलास मां फसती जई, ते वांचा फल ना पक्की।