1 ईशु झील चे किनारे उपदेश ङिऊं लाग़ला, ते ओचे गोढु इसड़ी बङी भीड़ भेली हुली कि ओ झील मां हेक ब़ेड़ी उपर चढ़ती कर ब़ेसती रेहला ते सारी भीड़ भोंये उपर झील चे किनारे लारे भिली रेहली।
बल्ति ईशु गलील ची झील चे किनारे गेला ते सारी भीड़ ओचे गोढु आली, ओ वानु शिक्षा ङिऊं लाग़ला।
ईशु आपणे चैला लारे गलील ची झील सनु चाह्ला गेला, ते गलील कनु हेक बङी भीड़ ओचे भांसु टुरती पली,
ओणे आपणा चैला नु केहले, “भीड़ ची वजह हेक छोटी ब़ेड़ी माये वास्ते तियार रिहो कि वे मनु दब़ा ना सग़ो।”
ते ओह भीड़ नु छोड़ती कर, जिसी ब़ेड़ी मां ईशु ब़ेहला हुता वेही ब़ेड़ी नु गेहती चाह्ले गेले, ते ओचे लारे नेरीया ब़ेड़ीया हुतीया।
जब ईशु ब़ेड़ी कनु उतरला तां तुरन्त हेक इन्सान जाये मां अशुद्ध आत्मा हुतीया, कब्रा महु निकलती कर ओनु मिड़ला।
जिसे बेले ईशु बल्ति ब़ेड़ी लारे पार गेला, तां हेक बङी भीड़ ओचे गोढु भेली हुती गेली। ओ झील चे किनारे ही हुता कि