9 ओणे आपणा चैला नु केहले, “भीड़ ची वजह हेक छोटी ब़ेड़ी माये वास्ते तियार रिहो कि वे मनु दब़ा ना सग़ो।”
बल्ति ओ भीड़ी नु विदा करती कर ब़ेड़ी उपर चढ़ती कर, ते मगदन देशा ची हद्दी मां चाह्ला गेला।
ईशु झील चे किनारे उपदेश ङिऊं लाग़ला, ते ओचे गोढु इसड़ी बङी भीड़ भेली हुली कि ओ झील मां हेक ब़ेड़ी उपर चढ़ती कर ब़ेसती रेहला ते सारी भीड़ भोंये उपर झील चे किनारे लारे भिली रेहली।
ते ओह भीड़ नु छोड़ती कर, जिसी ब़ेड़ी मां ईशु ब़ेहला हुता वेही ब़ेड़ी नु गेहती चाह्ले गेले, ते ओचे लारे नेरीया ब़ेड़ीया हुतीया।
जब ईशु ब़ेड़ी कनु उतरला तां तुरन्त हेक इन्सान जाये मां अशुद्ध आत्मा हुतीया, कब्रा महु निकलती कर ओनु मिड़ला।
ईशु ने तुरन्त आपणे मां जाणती गेले माये महु सामर्थ निकड़ली, ते भीड़ मां भांसु मुड़ती कर पूछले, “माये ओढ़णा नु केहणे छूले?”
ऐवास्ते वे ब़ेड़ी उपर चढ़ती कर, बरब्यान जग़हा मां अलग़ चाह्ले गेले।
हेक ङिओ इसड़े हुले कि जब भीड़ ईशु उपर ढिये पलती ते नरीकारा चा वचना नु सुणती, ते ईशु गन्नेसरत ची झील चे किनारे उपर भीलता, ते इसड़े हुले
ईशु जको शमौन ची ब़ेड़ी हुती विचे उपर चढ़ती ओणे ओकनु बिनती करली, “कि किनारे कनु थोड़ा हटाती गेहती चाल” तब ओह ब़ेड़ी उपर ब़ेसती कर लौका नु उपदेश ङिऊं लाग़ला।
ईशु ने ईं जाणती गेहले कि लौक ओनु दब़ाव लारे राजा बणावणे चाहवी, ऐवास्ते ओ उठु पहाड़ा उपर हेकला चाह्ला गेला।