33 ओणे वानु उत्तर ङिला, “माई आई ते माये भऊ कूण छी?”
जिसे बेले ओचे कुणम्बा चे बन्दा ने सुणले ओनु आपणे लारे गेहणे वास्ते टुरती पली, कांकि बन्दी किही पलती, “ऐचा चैता टिकाणे कोनी।”
भीड़ ओचे आस-पास ब़ेहली हुती, ते वाणे ओनु केहले, “ङेख, दुधी आई ते दुधे भऊ ब़ाहरु तनु सोधी पली।”
ते वांचे उपर जको ओचे आस-पास ब़ेहली हुती, नजर ङेखती कर केहले, “ङेखा, माई आई ते माये भऊ ये छी।
का हा ओही दरखाण कोनी, जको मरियम चा पूत, ते याकूब, योसेस, यहूदा, ते शमौन चा भऊ छै? का ऐचीया ब़ेहणी अम्चे बीच मां ना रिही?” ऐवास्ते वाणे ओचे बारे मां ठोकर खाली।
ओणे वानु केहले “तम्ही मनु कां सोती फिरा? का तम्ही ना जाणा कि मनु आपणे ब़ा चे मन्दरा मां रेहणे जरुरी छै?”
ईशु ने विनु केहले, “हे माई, तु मनु ईं कां किही पली? हालि माया समय कोनी आला।”
ऐवास्ते हमा अम्ही काया वी संसारिक नजरीये लारे नाप-तोल ना करु। पर अम्ही पेहले मसीह नु इसड़े नापले हुते। पर हमा इसड़ी नाप-तोल कनु दूर छिऊं।
