3 ओणे सूखले हाथा आले बन्दे नु केहले, “आधे मां खड़ा हो।”
ओठे हेक बन्दे हुते, जाया हेक हाथ सूकती गेलता। वाणे ईशु उपर दोष लावणे वास्ते ओकनु पूछले, “का सब्त चे ङिओ ठीक करने वाजिब छै?”
ते वे ईशु उपर दोष लावणे वास्ते ओची घात मां लाग़ले आले हुते कि ङेखु, ओ सब्त चे ङिओ ओनु ठीक करे के ना।
ते ओणे केहले, “का सब्त चे ङिओ भले करने वाजिब छै जा बुरे करने, जीन्दगी नु बचावणे जा मारणे ?” पर वे चोप रेहले।
पर ओ वांचे विचार जाणता, ऐवास्ते ओणे सूखले हाथा आले बन्दे नु केहले, “ऊठ, आधे मां खड़ा हो।” ओ उठती खड़ा हुला।
जेह्णे मनु भेज़ले अम्हानु ओचे काम ङिओ रेहते ही करने जरुरी छै, वा रात आणे आली छै, जाये मां कुई काम ना कर सग़ी।
ऐवास्ते हे प्यारे भऊ, मजबूत ते अटल रिहा, ते प्रभु चे कामा मां सदा बधते जावा, तम्ही ईं जाणा, तम्ची मेहनत प्रभु मां बेकार कोनी।
ऐवास्ते आवा भलाई करते बेले कङी वी कोनी थाकु, कांकि अगर अम्ही भलाई करते रिहुं, तां आच्छा ब़ेहला आणे उपर अम्हानु ओचा फल मिली।
ते प्रभु मां जको भऊ छी वांचे महु अधिकतर माये कैद हुवणे ची वजह कनु हिम्मत ब़ांहती कर नरीकारा चा वचन बेधड़क हुती कर होर वी होंसला करी ते सुणावी।
ऐवास्ते जबकि मसीह ने शरीरा मां हुती कर ङोख भोग़ले तां तम्ही वी वेही मनसा नु हथियारा आलीकर धारती गिहा कांकि जेह्णे शरीरा मां ङोख भोग़ले, ऊं पापा कनु छुटती गेले