5 कब्री चे भीतर जती कर वाणे हेके जवाना नु चिट्टी ओढ़णी घाले हुले सज़्ज़े पासु ब़ेहले ङेखले, ते ब़ोहत चकराती गेलीया।
ओचा रुप बिजली आलीकर ते ओची चिट्टी ओढ़णी बर्फे आलीकर हुती।
ऐचे उपर सब लौक अचम्भा करते हुले, आपस मां बहस-बाजी करु लाग़ले, “हा का बात छै? हा तां कुई नवां उपदेश छै, ओ अधिकारा लारे अशुद्ध आत्मा नु वी आज्ञा ङिये, ते वे ओची आज्ञा मनी।”
ते ईशु पतरस ते याकूब ते यूहन्ना नु आपणे लारे गेहली गेला, ते ब़ोहत ही उदास ते बैचेन हुं लाग़ला।
जब वाणे आंखीया चलीया, तां ङेखले कि पत्थर उठु लुढ़कला पला, ओ ब़ोहत ही बङा हुता।
ओनु ङेखते ही सारे ब़ोहत ही अचम्भा करु लाग़ले, ओची तरफ द्रोड़ती कर ओनु नमस्कार करले।
जकरयाह ङेखती कर घब़राला ओचे उपर ब़ोहत बङा ङर छात्ती गेला।
बल्ति ङुजा चैला वी, जको पेहले पुज़ला हुता, भीतर गेला ते ओणे ङेखले तां विश्वास करला।