“मैं तम्हानु सच्च-सच्च किहे पला, जको माया वचन सुणती कर माये भेज़णे आले उपर विश्वास करे अनन्त जीवन ओचा छै ते ओचे उपर सजा ची आज्ञा नी हुवी पर ओ मौत कनु पार हुती कर हमेशा ची जीन्दगी मां घिरती चुकला।
कांकि हाओ माये ब़ा नरीकारा ची मर्जी छै हर हेक बन्दे जको पूता नु ङेखे ते विश्वास करी ते ओनु अनन्त जीवन मिली, ते अन्त चा ङिहां मां मैं ओनु जीते करती ङिही।”
बल्ति पौलुस ते बरनबास ने बेखौफ हुती कर केहले, “जरुरी हुते, कि नरीकारा चा वचन पेहले तम्हानु सुणाला जईया, पर जबकि तम्ही ओनु मना ही ना, ते आपणे आप नु अनन्त जीवन चे लायक ना ठहरावा, तां हमा, अम्ही नेरीया जातिया सनु फिरु पले।
पतरस ने वानु केहले, “मन फिरावा, ते तम्चे महु हर हेक आपणे आपणे पापा कनु माफी चे वास्ते ईशु मसीह चे नांवा लारे बपतिस्मा गिहो, ते तम्ही पवित्र आत्मा चा दान पावा।
ते ओही पाणीया ची मिसाल वी यानिकि बपतिस्मा, ईशु मसीह चे जीते हुवणे चे जरिये, हमा तम्हानु बचावे, ओचे कनु शरीरा चे मैल नु दूर करने चा मतलब कोनी छै, पर शोद्ध विवेक लारे नरीकारा चे हाथा मां हुती जाणे चा मतलब छै।
पर कायर, ते अविश्वासी, ते घिनौने, ते हत्यारे, ते व्यभिचारी, ते जादू-टूणे करने आले, ते मूर्तिपूजक, ते सारे कूड़ मारणे आला चा हेंस्सा वे झीली मां मिली, जको जाखते ते गन्धक लारे ब़लती रिहे, हा ङुजी मौत छै।”