50 ऐचे उपर सारे चैले ईशु नु छोड़ती कर द्रोड़ती गेले।
ईशु ने वानु केहले, “तम्ही सारे जणे ठोकर खावा, कांकि पवित्रशास्त्र मां लिखले पले, “ ‘मैं आजड़ीया नु मारी, ते भेङा इंगे-ऊंगे हुती जाये।’
मैं हर ङिओ मन्दरा मां तम्चे लारे ब़ेसती कर उपदेश ङिता, ते तब तम्ही मनु कोनी पकड़ले, पर ईं सब ऐवास्ते हुले कि पवित्रशास्त्र चा बाता पुरीया हो।”
हेक जवान शरीरा उपर सेर्फ चादर लपेटती कर ईशु चे भांसु आवे पलता, लौका ने ओनु पकड़ने चाह्ले।
ङेखा, ओह घड़ी आवे पली यानि आती गेली कि तम्ही सारे आपस मां इंगे-ऊंगे हुती कर, आपणा मार्ग़ गिहा। ते मनु हेकला छोड़ती ङिया। तां वी मैं हेकला कोनी, कांकि ब़ा माये लारे छै।
ईशु ने उत्तर ङिला, “मैं तम्हानु केहती चुकला कि मैं छै। अगर मनु सोते फिरा तां जा बन्दा नु जऊं ङिया।”
माये पेहले प्रतिवाद चे बेले किह्णी वी माया साथ कोनी ङिला, बल्कि सब ने मनु छोड़ती ङिले हुते। भले हो कि ऐचा वानु लेखा ङेणा ना पड़ो।