33 ते ईशु पतरस ते याकूब ते यूहन्ना नु आपणे लारे गेहली गेला, ते ब़ोहत ही उदास ते बैचेन हुं लाग़ला।
कब्री चे भीतर जती कर वाणे हेके जवाना नु चिट्टी ओढ़णी घाले हुले सज़्ज़े पासु ब़ेहले ङेखले, ते ब़ोहत चकराती गेलीया।
ओणे वानु केहले, “चकरावा ना, तम्ही ईशु नासरी नु, जको क्रूसा उपर चढ़ाला गेलता, सोधा पलीया। ओ इठे कोनी, जीता हुती गेला, ङेखा, हाओ वा जग़हा छै, जिठे वाणे ओनु मेहले हुते।
ते ईशु ने पतरस ते याकूब ते याकूब चे भऊ यूहन्ना नु छोड़ती कर, नेरे कानु आपणे लारे आऊं कोनी ङिले।
ओनु ङेखते ही सारे ब़ोहत ही अचम्भा करु लाग़ले, ओची तरफ द्रोड़ती कर ओनु नमस्कार करले।
छियां ङिहां चे बाद ईशु ने पतरस ते याकूब ते यूहन्ना नु लारे गेहले, ते वानु हेकले मां कुई ऊंचे पहाड़ा उपर गेहती गेला। ओठे वांचे सामणे ईशु चा रुप बदलती गेला।
ते ओ होर ज्यादा संकट मां बैचेन हुती कर ते देल लाती प्राथना करु लाग़ला, ते ओचा पसीना मना लुहींया चा बङीया-बङीया फेंगा आलीकर भोंये उपर ढी पलतीया।
ईशु ने आपणी देह मां रेहणे चे ङिहां मां ऊंची अवाजी मां हींजवे बाहती-बाहती कर ओकनु जको ओनु मौत कनु बचा सग़ेला, प्राथना ते बिनती करली ते भग़ती ची वजह ओची सुणली गेली।