बल्ति ओणे लौका नु खड़ा उपर ब़ेसणे वास्ते केहले, ते वां पाँच रोटीया ते ङोन माछलीया नु चले, ते स्वर्ग़ा सनु ङेखती कर नरीकारा चा धन्यवाद करला, ते रोटीया भान्ती-भान्ती कर चैला नु ङिलीया, ते चैला ने लौका नु।
कांकि मैं इन्साना चा पूत जिसड़े माये वास्ते लिखले गेले, जाये ही पला, पर ओ इन्साना उपर हाय! जाये जरिये मैं इन्साना चा पूत पकड़वाला जई। अगर ओ इन्साना चा जनम ही ना हुवीया, तां ओचे वास्ते भले हुते।”
ते ओणे वे पाँच रोटीया ङोन माछलीया नु चले ते स्वर्ग़ा सनु ङेखती कर नरीकारा चा धन्यवाद करला, रोटीया भान्ती-भान्ती कर चैला नु ङिता गेला कि वे लौका नु खाणे वास्ते ङियो, ते वे ङोन माछलीया वी वां सब मां बांटती ङिलीया।