7 जिसे बेले तम्ही लड़ाईया, ते लड़ाईया ची चर्चा सुणा, तां घब़राती ना जजा, कांकि यांचे हुवणे जरुरी छै, पर ओ समय अन्त नी हुवी।
ठोकरा ची वजह कनु संसारा उपर हाय! ठोकरा चे लाग़णे जरुरी छै, पर हाय! ओ इन्साना उपर जाई वजह कनु ठोकरा लाग़ी।
ईं सुणती कर हेरोदेस राजा ते ओचे लारे यरुशलेम चे सारे लौक घब़राती गेले।
ब़ोहत से माये नांवा लारे आती कर किहे, ‘मैं ओही छै,’ ते ब़ोहता नु भरमावे।
कांकि जाति उपर जाति, राज़ उपर राज़ चढ़ाई करे। ते भूकम्प हुवे, ते अकाल पड़े। ईं ङुखा ची शुरुआत हुवी।
ईशु ने बल्ति चैला नु केहले, “तम्चे मन उदास ना हो। नरीकारा उपर विश्वास करा, ते माये उपर वी विश्वास करा।
“मैं तम्हानु शान्ति ङिये पला, आपणी शान्ति तम्हानु ङिये पला। जिंवे संसार ङिये यूं मैं तम्हानु ना ङिही। तम्चे देल उदास ना हो, ते ना ङरो।
ते वा बाता चा खोलती-खोलती कर मतलब समझाता कि मसीह चे ङोख चवणे, ते मरला आला महु जीते हुवणे, जरुरी हुते, ते “हाओ ईशु जाया मैं तम्हानु प्रचार बावड़े, मसीह छै।”