35 ऐवास्ते जाग़ते रिहा कांकि तम्ही ना जाणा कि घरा चा मालिक कङण आवी, आथणे जा आधी राती नु, जा कूकड़े चे बांग ङेणे चे समय जा पुरा फुटले।
ते ईशु राती चे चौथे पाहरा मां झीली उपर टुरते हुले वांचे गोढु आला।
“ऐवास्ते जाग़ते रिहा, कांकि तम्ही ना जाणा कि तम्चा प्रभु किसे ङिओ आवी।
पर ईं जाणती गिहा कि अगर घरा चा मालिक जाणता हुवीया कि चोर किसे पाहरा मां आवी, तां जाग़ता रिहा, ते आपणे घरा मां सेंध लाग़ु ना ङिया
ऐवास्ते तम्ही वी तियार रिहा, कांकि जेस घड़ी चे बारे मां तम्ही सोचा वी ना, वे घड़ी, मैं इन्साना चा पूत आती जई।
ङेखा, जाग़ते ते प्राथना करते रिहा, कांकि तम्ही ना जाणा कि ओ समय कङण आवी।
जको मैं तम्हानु किहे ऊंही सारा नु किहे, ‘तम्ही जाग़ते रिहा।’ ”
ईशु ने ओनु केहले, “मैं तनु सच्च किहे पला कि आज़ ही येही राती नु कूकड़े चे ङोन वारी बांग ङेणे कनु पेहले, तु तीन वारी माया इन्कार करती गिहे।”
जब ओणे ङेखले कि वे ब़ेड़ी चलाते-चलाते घब़राती गेले। कांकि हवा वांचे सामणे ची हुती। तां राती चे चौथे पाहरा चे गोढु ओ झीली उपर टुरते हुले वांचे गोढु आला, ते वांचे आग़ु निकलती जाणा चाहवे ला।