बल्ति ईशु मिसाला मां वांचे लारे बाता करु लाग़ला, “कुई इन्साना ने अंगूरा ची बाड़ी लाली, ते विचे चारो-तरफ बाढ़ लाली, ते रस चा कुण्डा खोदला, ते मन्हा बणाला ते जमींदारा नु विचा ठेका ङिती कर प्रदेस चाह्ला गेला।
जब समय आला तां ओणे जमींदारा चे गोढु हेक दासा नु भेज़ले कि ओ अंगूरा ची बाड़ी चे कोच्छ फला चा हेंस्सा गिहो, पर जमींदारा ने ओनु कोटले ते खाली हाथ भेज़ती ङिले।